Een kampioenschap met rozen, taart en sokken
Als vervolg op het verslag van de vader van Evi van vorige week.
Het kampioenschap was dus voor de wedstrijd al een feit, maar de spelers en speelsters van het combiteam Nic/Hoogkerk wilden het publiek nog wel even wat moois laten zien.
Het wachten was op de scheidsrechter, die helaas niet kwam opdagen ….
Gelukkig is daar altijd onze redder in nood die standaard zijn sporttas achter in de auto heeft volgens mij. ” Maak je niet druk Carla, ik pak mijn tas en kleed me direct om en fluit de wedstrijd”.
Topper die Johan die ook af en toe wel wil coachen als ik moet werken, ook voor de andere ouders trouwens een compliment, bijna iedereen altijd mee, altijd bereid te coachen of rijden en erg positief, TOP!
We begonnen de wedstrijd wat rommelig,. AVO was iets sterker dan de vorige keer en deden in het begin van de wedstrijd leuk mee. Maar als E1 op stoom is, is er geen houden meer aan. Mooie combinaties afgewisseld met wat slordig spel. Mooie doelpunten afgewisseld met een aantal verdedigde doelpunten die door de scheidsrechter werden afgekeurd…korfgericht zijn in iedere geval alle 5 kids zeker.
De 2e helft liepen we uit en uiteindelijk kwam het scorebord op 21 – 7 te staan.
Ongeslagen kampioen met eerlijk gezegd te weinig tegenstand voor dit talenten team. We hopen in de zaal iets meer concurrentie te hebben en we nog veel meer kunnen leren.
We gaan ons best doen, samen met Amber en Charlize die het super leuk doen, gaan we na de herfstvakantie de zaal in.
Carla
